Killerin ve diğer seramik hammadelerinin bir çok özelliği içerdikleri farklı minarelerle bağlıdır. Bu nedenle bu minarelerin tanınması birinci derecede önemlidir. Seramik hammadelerinin nadiren çok saf ve iyi kristalize minarelerden oluştuğu, genellikle çok sayıda minarelerden ve bu minarelerin yanı sıra bir çok ikincil bileşenlerden oluştuğu düşünülürse tanınma işlemi çok güçtür. Bu koşullar altında ana fazların tanınması oldukça zordur.
Bazen ve killerle ilgili durumlarda genellikle birincil derecede saflaştırma ve ayırma işlemi olmadan bir mineral tanıması yapılamaz. Üstelik bir kil çok sayıda mineral ve bunun yanında kuvars, kalkerli malzemeler, mikalar vs içerebilir.
Ayrıca kil mineralleri çok küçük tanelerden oluşmaktadır. Bu durumda, tanıma işlemini daha problemli hale getirmektedir. Zaten kil mineralleri genellikle izoformik yer değiştirme ile karakterize edilirler.
Genelde bu hammaddeleri çalışırken kullanılan analiz metotları, sabit olmayan genellikle küçük tanelerden oluşmuş minerallerin tanınmasına uygun olmalıdır. Bir mineralin tanınması onu karakteristiğine bağlı olması, kullanılacak analitik metotları her hammadde sınıfının benzer özelliklerine göre olmasını sağlamıştır. Bu özellikler aşağıdaki gibi özetlenebilir:
- Malzemenin kimyasal yapısına bağlı özellikler
- Malzemenin kristal görünüşüne bağlı özellikler
- Kristal yapı içerisindeki atomik ve iyonik düzenlemelere bağlı özellikler
- Dış faktörler tarafından mineral içerisindeki kimyasal veya fizikse modifikasyonlara bağlı özellikler.
Hammaddelerin mineral içeriğini tanımaya veya tahmin etmeye yarayan diğer pratik metotlar da mevcuttur. Örneğin plastiklik, tiksotropi vs gibi reolojik özellikle bazı kil minerallerinin bulunduğuna kanıt teşkil eder. Benzer olarak manyetik özellikler ferromanyetik minerallerin bulunduğunun belirtisidir. Bu metotlar baskın mineral karakteristikleri hakkında genel bir görüş sağlasa da, tek tek bileşenleri teşhis etmemektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder